чарнавікіпедыя

Знайшоў спасылку ў захаваных. Проста пакіну гэта тут.

Вельмі цікава!

40 maps that explain the Middle East
https://www.vox.com/a/maps-explain-the-middle-east

З пачаткам вясны, сябры. А я ў гэтай сувязі намаляваў карту з кліматамі, блізкімі да мінскага.
Чорная лінія - гарады, дзе пераход дзённых тэмператур праз нуль супадае з мінскім. Пачынае таяць снег і абуджаецца прырода. Чырвоная - ізатэрма 6,7С сярэднегадавой тэмпературы, адпавядае сярэднегадавой мінскай тэмпературы.

Як выпускнік геафака адразу агаваруся. Клімат - складаная штука і мае шмат іншых параметраў (ступень кантынентальнасці клімата, колькасць сонечных дзён, вільготнасць паветра, вецер і г.д.). Але тэмпература застаецца вырашальным фактарам. Таму, будзем лічыць, што для навукова-папулярнай зацемкі двух абраных паказчыкаў будзе дастаткова.


Параўнанне тэмператур Мінск - Манрэаль (c) weatherspark.com

Глядзім на карту. У раёнах паміж нашымі дзвюма лініямі ляжаць гарады, клімат якіх блізкі да мінскага. Рухаемся па карце з захаду на ўсход. Пачынаем з Амерыкі - Калгары, Фарга, Мінеапаліс, Таронта, Атава, Манрэаль. Еўропа - Осла, Стакгольм, Тарту, Валгаград. Азія - Урумчы, Шэньян і, ўрэшце, паўночная аканечнасць японскага в. Сапара.
Выходзіць, што халадней за нас жыве не так і шмат народу на Зямлі - Расія, Фінляндыя, Манголія, палова Казахстана. У Швецыі, Нарвегіі і Канадзе большая частка насельніцтва жыве ў плюс-мінус мінскім клімаце.



P.S. Калі вам цікава пагуляцца ў кліматолага - заходзьце на мой любімы сайт weatherspark.com. Там можна параўноўваць любыя гарады свету, і не толькі па тэмпературы.

У Мінскера такія навіны - хутка святы і трэба паспець разабрацца з падарункамі сваім каханым, мужчынам і жанчынам, маці бабулям, татам.

Усё гэта ў нас на сайце minskerwear.by.
А для сяброў з ЖЖ, для вас, апошнія з магікан, - сяброўская зніжка 15%, прома-код "tumash".

А для пачатку прапаноўваю прапаноўваю зацаніць ролік, зняты мінулым летам. У галоўнай ролі Мінск і я. І торбачка SPRINGFIELD.


Усе астатнія ролікі - тут

The Greenwich Foot Tunnel - пешаходны танэль у Лондане, пабудаваны пад р. Тэмзай. Танэль мае даўжыню 370 м, унутраны дыяметр 2,74 м. Адкрыты ў 1902 годзе.

***
У 2019 годзе ў Магілёве гарадскія ўлады анансавалі ідэю - Задняпроўе ў раёне гасцініцы "Турыст" і новы парк у Падміколлі павінен злучыць пешаходны мост.
Але, як вядома, найлепшы мост - гэта танэль. Сам я з 2012 года будую танэлі ў розных кутках нашай планеты. Таму паспрабую паразважаць на гэтую тэму.

Дысклэймер! Да напісана ніжэй не трэба ставіцца вельмі сур'езна - гэта проста спроба паглядзець на магчымасці развіцця гарадской інфраструктуры пад альтэрнатыўным вуглом, зазірнуць за гарызонт.

***
Адлегласць ад аднога берага да іншага у Магілёве, з улікам магчымасці пабудовы стартавага і прыёмнага катлавана складае 200 м. Гэта амаль у два разы менш, чым у пабудаванага ў 1902 годзе Грынвічскага танэля. Брытанцы здолелі ў 1902 - мы здолеем у 2021!

У ідэале было б трошкі павялічыць памер унутранага сячэння. Лічу, што мэтазгодна спыніцца на дыяметры 3,0 м. Гэтага дастаткова для прахода пешаходаў у сустрэчным накірунку. І, як можна пераканацца на фота з Лондана, дастаткова для перамяшчэння ведасіпеда ці каляскі (веласіпедыстам давядзецца спешыцца).









Плюсы танэля
( Collapse )

Вось так сягоння лётаюць з Дубая ў Доху.

Вуліца Кастрычніцкая і плошча Кастрычніцкая - як два розныя сусветы. І гэта, магчыма, найлепшая ілюстрацыя таго, як здольна мадэрнізаваць прастору дзяржава і як здольна гэта рабіць грамадства і бізнес.
Адна - застыла ў сваёй постсавецкай рэальнасці, гэта па-ранейшаму вайсковы плац, які хочацца хуценька прабегчы і надоўга не затрымлівацца.
Другая за апошнія 10 год ператварылася з "рамантычнай руіны" (дзе мы любілі завісаць у студэнцтве), у ажыўленую 24/7 "хіпстэрштрасэ" з найцікавейшымі ў горадзе культурнымі прасторамі, барамі і івэнтамі.

Вось такія розныя дзве Кастрычніцкія ў адным і тым жа горадзе.


( Collapse )

Арабскія гарады і сталіцы Персідскага заліва, хоць і знаходзяцца на ўзбярэжжы - але часта нібыта яго не заўважаюць. Ну там будзе канечне Corniche - прагулачная наберажная. Але гарады аддаюць перавагу росту ўглыб, у бок пустыні.
А ў Дубаі зразумелі іншае: блізасць да мора - гэта дадатковая каштоўнасць. Кватэру ў доме на наберажнай можна прадаць даражэй! І таму горад мае выцянутую канфігурацыю - паласа шырынёй 5 км цягнецца на 50 км ўздоўж заліва. Будавалі, пакуль у адзін дзень прыйшло разуменне, што хутка марская лінія скончыцца. І пачалося будаўніцтва насыпных астравоў.

Palm Jumeirah - канечне, самы яркі і самы знакаміты праект. Заказчык - дубайскі дэвэлапер Nakheel, падрадчыкі - суместнае прадпрыемства дзвюх галандскіх фірм - Van Oord і Boskalis. У выніку горад атрымаў дадаткова 520 км берагавой лініі, дзе можна прадаваць больш дарагую нерухомасць - вілы, шматпавярховікі, гасцініцы, забаўляльны парк.

Пальму Джумэйру пачалі насыпаць у 2001 і скончылі ў 2006. Потым быў крызіс нерухомасці 2008 года. Калі глядзець на асвоенасць - то і зараз пальма забудаваная толькі працэнтаў на 70.

На гэтым можна было б скончыць. Але ў Дубаі насыпалі яшчэ адну пальму. На выездзе ў горада ў бок Абу-Дабі - Palm Jebel Ali. І яна у 1,5разы большая! Там пакуль пустата і чысценькі пясочак. Я мяркую, пакуль Джумэйру цалкам не заселяць - за Джэбэль Алі брацца не будуць.

Вось так выглядаюць дзве дубайскія пальмы накладзеныя на карту Мінска. Джумэйра - дастаткова кампактная, велічынёй з Уручча. А вось Palm Jebel Ali займае увесь цэнтр Мінска ў межах другога кальца. Памер сапраўды ўражвае.



Від на Palm Jumeirah з паветра by varlamov. Я жыву, дарэчы, непадалёк - месца я пазначыў чырвонай кропкай.


Palm Jebel Ali. Пакуль пуста.

Inspiring video пра патэнцыйны падводны танэль паміж Талінам і Хельсінкі.



Я б не супраць яго будаваць нават))
Аўтары праекта кажуць, што час у дарозе ад вакзала да вакзала будзе ўсяго 30 хв. І такім чынам Талін і Хельсінкі стануць фактычна twin cities.

А я мару пра праект хуткай чыгункі з Мінска да Вільні - калі б час у дарозе быў хаця б 1,5 гдз (зараз 2,5 гдз). І мы таксама маглі б быць twin cities, з магчымасцямі для daily commutes, і з насельніцтвам агламерацый пад 3 млн. 

Як думаеце, які праект выглядае больш рэалістычным - танэль з Таліна да Хельсінкі альбо хуткасная чыгунка да Вільні?

Ёсць яшчэ гісторыя на дэсерт, да мінулага паста.

Аэрапорт Львова мае код LWO, бо ўпершыню пачаў працаваць за польскім часам у 1929 годзе як Lwów-Skniłów. І гэта быў не вайсковы аэрадром ці заштатная пасадачная паласа - можна было зляцець у некалькі еўрапейскіх сталіц.
Праз Львоў пралягаў маршрут Хельсінкі — Талін — Рыга — Варшава — Львоў — Бухарэст — Сафія — Салонікі — Афіны — Родас — Лод (Тэль-Авіў) — Бейрут, найдаўжэйшы ў даваеннай Еўропе.